جرم رابطه نامشروع و موارد آن در قانون مجازات اسلامی را بدانیم
رابطه نامشروع در زمره جرائم ضد عفت و اخلاق عمومی دسته بندی میشود و تعریف ان به طور عمومی این است که اگر زن و مردی که بین آنها رابطه زوجیت وجود ندارد روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه انجام دهند مرتکب جرم شده اند و به مجازات محکوم میشوندو اگر عمل با عنف و اکراه طرف مقابل باشد فقط اکراه کننده مجازات میشود.
بررسی جرائم رابطه نامشروع
یکی از دعاوی بسیار حساس در مراجع قضایی، جرم رابطه نامشروع است. پرونده های رابطه نامشروع اغلب با اهمیت خاصی در دادگاه ها دنبال می شوند. این جرم جهت بررسی و مجازات، نیازی به وجود شاکی خصوصی ندارد و به عبارتی مدعی العموم است. این جرم از جمله جرائم منافی عفت است. رابطه نامشروع، بین زن و مردی به وجود می آید که به سن بلوغ رسیده اند اما صیغه محرمیت بین آن ها جاری نشده است. در مصادیق رابطه نامشروع اختلافات زیادی وجود دارد اما بارزترین آن زنا است. تلقیع و مضاجعه نیز می تواند از مصادیق روابط نامشروع باشد که مشمول مجازات ۹۹ ضربه شلاق می شود.
اثبات جرم رابطه نامشروع
در دنیای امروز، انتقال اطلاعات به سرعت انجام می گیرد. از سوی دیگر کنترل صحت و سقم این اطلاعات نیز مشکل تر شده است. اما در بسیاری موارد سؤال پیش می آید که آیا پیامک های مشکوک دلیلی بر وقوع روابط نامشروع بین دو طرف می باشد؟
آیا می توان با عکس رابطه نامشروع را اثبات کرد؟
پاسخ اینجاست که هرچند این اماره ها می تواند برای اثبات جرم به کمک قاضی برود، اما ادله لازم و کافی برای اثبات جرم روابط نامشروع، شهادت شهود است. زیرا همانطور که گفته شد با پیشرفت تکنولوژی می توان اطلاعات را به هر نحوی که ایجاد کرد و صحت این اطلاعات در معرض شبهه قرار می گیرد.
به علاوه به علت رواج رابطه نامشروع تلفنی و لزوم تحقیق و اثبات آنها، اپراتورهای تلفن همراه موظف شده اند بنا به مواد ۶۶۷ و ۶۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری سال ۹۲، داده های خود را برای مدت ۶ ماه ذخیره نمایند تا به عنوان اماره قانونی در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد.
مصادیق جرم رابطه نامشروع
کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی در فصل هجدهم خود، انجام اعمال زیر برابر مصادیق جرم ارتباط نامشروع دانسته و مجازات شدیدی را برای آن در نظر گرفته است:
- انجام اعمال منافات با عفت عمومی به غیر از زنا و ایجاد رابطه نامشروع؛
- ارتکاب به زنا با کمتر از ۴ شاهد یا ۴ مرتبه اقرار؛
- قرار گرفتن دو نفر مرد یا دو نفر زن برهنه در زیر یک پوشش مشترک؛
- اعمال شهوت در عمل بوسیدن؛
- حضور یافتن بانوان بدون حجاب شرعی در اماکن عمومی و دید انظار عمومی؛
- برپایی و تأسیس مراکز فساد؛
- تظاهر به انجام فعل حرام در دید عمومی؛
- استفاده از لباس ها و آرایشی که خود مسبب فساد شده و خلاف شرع باشد؛
- انتشار و پخش تصاویر مبتذل و کسب درآمد از طریق آنها.
اما باید توجه داشت که تنها این ۹ مورد از مصادیق مجرمانه ارتباط نامشروع نیست. بلکه اعمال دیگری نیز وجود دارد که قانون به صراحت در مورد آنها تصمیمی نگرفته است که از جمله آنها می توان به اشاعه فساد و شهوت پرستی در میان جوانان، تن فروشی، ازاله بکارت بدون ارتکاب به زنا و … اشاره نمود که مجازات کیفری خاصی برای آنها در نظر گرفته نشده است.
جرم برقراری رابطه زناشویی در ملاء عام
تصور اغلب افراد بر این است که مجازات جرم رابطه نامشروع تنها به زن و مرد فاقد رابطه زوجیت تعلق می گیرد. اما با توجه به ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی که انجام اعمال حرام و منافی اصول اخلاقی و عفت عمومی در انظار عمومی را جرم تلقی نموده و برای آن مجازاتی برابر با مجازات ایجاد ارتباط نامشروع تعیین کرده است، در صورتی که زن و شوهر نیز در اماکن عمومی و در ملاء عام اقدام به ایجاد رابطه زناشویی نمایند، مجرم شناخته شده و مجازات حبس از ۱۰ روز تا ۲ ماه یا حداکثر ۷۴ ضربه شلاق برای آنها تعیین شده است.
همچنین در صورتی که زوجین مرتکب عملی شوند که تنها منافی عفت عمومی بوده اما نفس کیفری ندارد، همانند روبوسی کردن، آنها به مجازات ۲ روز الی ۲ ماه حبس یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می گردند. بنابراین در شرع اسلام، چارچوب خانواده حریم امن برای روابط زوجین در نظر گرفته شده و روابط زوجین حتی با وجود محرمیت آن دو در خارج از منزل، جرم شناخته می شود.
باید به این نکته توجه داشت که قانون به قضات این اختیار را داده است که با توجه به شرایط درباره نفس مجرمانه فعل تصمیم بگیرند و تنها در صورتی که سوء نیت زوجین از این رفتار ثابت شود، آنها را محکوم نماید.
شکایت رابطه نامشروع
اقامه دعوی رابطه نامشروع می تواند به صورت حقوقی از طریق دادگاه خانواده یا به صورت کیفری و از طریق دادسرا باشد. دادسرای ارشاد در شهر تهران برای رسیدگی به جرم رابطه نامشروع معین شده است. اما در شهرستان ها این شکایت در دادسرا و مطابق رویه سایر جرائم کیفری دنبال می شود.
مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع شامل مدارک شناسایی و مدارک و صورتجلسه پلیس و شهادتنامه شهود می باشد.
